Een kleine week in Bangkok geweest. Een chaotische stad, maar daar houd ik van. Doch eigenlijk zijn 3 dagen van euforie genoeg...daarna is het roeien met de riemen die ik heb. Lijkt op een relatie van "love and hate", waar je toch niet buiten wilt of kan. Ik denk dat de taxi chauffeurs hun tamtam hebben geluid, want na een dag, geen last meer gehad, over gezeur van de meter, of deze wel of niet aan moet zijn. Zo gauw hun mond openging, ging ik een stapje verder...en die deur openlaten staan heeft een hoop bereikt. Als afscheid cadeau van de stad, werd er van boven behoorlijk gejankt. Ineens uit het niets bakken met water naar beneden. Een paraplu bij de hand, die achteraf voor een poppenwagen meer geschikt was. Het water, inmiddels bijna kuithoogte zo her en der , geeft mij het gevoel de reddende engel te zijn van menig kakkerlak, die mijn benen als reddingsboei zien tegen het verzuipen. De poppenplu, heb ik gelijk weg gegooid bij het hotel, want de spaken waren inmiddels compleet krom getrokken door de hoosbui en mijn zorro bewegende aanvallen tegen menig ( on) gedierte. Als verzopen rat in mijn privé taxi weer naar huis...ben bekaf nu 😌
Ik ga over, niet lange tijd, gewoon de pootjes droog houden, met een bezigheid waar ik niet altijd even enthousiast over kan zijn.
Dat zal de rondjes rond de kerk gaan worden, waar menig buschauffeur in Nederland gelijk een klacht over in dient.
Alleen ik zit in een ander soort openbaar vervoer....het vliegtuig. Na de landing zal het een feest voor mij worden. Mijn rondje rond de kerk, zal bestaan uit Huahin, Cambodja, t.z.t. misschien Vietnam, Brunei en Maleisië, of andersom. Jammer genoeg, zal mijn paspoort de 10 jaar niet halen, met al de stempels en ingeplakte visa.
Geen probleem !
Gewoon weer een rondje ambassade in Bangkok, doch wacht nu wel tot het droge seizoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten