Manlief's " girlfriends".

Welliswaar met een kleine " f " geraken wij steeds meer echtpaar Flodder..... AF...op deze camping Palm Hills Golf Club geheten. 😉

De vergeelde bouwtekeningen kwamen weer van stal en waarachtig nog een bouw concept gevonden op een bijna soort perkament , van de kolommen die brievenbus en huisnummer plus notahouder voor de electra,  moeten dragen.
Aan de straatkant van ons huis, wordt het opgepimpt en een stuk nostalgie, getimmerd aan de boom,  zal verdwijnen.

De eerste ijzerdraden zijn geplaatst aan weerszijden van de oprit, en nu ligt alles       weer stil, vanwege de zoveelste vrije dagen van de Thai. Doch na 7 jaar hier al             wonen, maakt " give and take" die 4 vrije dagen natuurlijk ook niet uit.                         

Daar manlief na zoveel jaren een opruim aanval heeft op plekken waar ik met mijn stofdoek, emmer en dweil niet echt welkom ben, daar ik ook nog neig te willen gaan opruimen, heeft hij ongevraagd het heft in eigen handen genomen.                           

Van alles wordt van stal gehaald! Golfclubs uit het jaar nul, oplaadbare batterijen        voor kleine zonnepanelen, tot aan ( nieuwe)  hoofdsteunen voor in bad. Zo kan ik         nog uren doorgaan om deze lijst aan te vullen totdat er een waslijst ontstaat. Mij        hoor je niet...het is bij mij echt oogjes dicht en snaveltje toe met af en toe een hoera sprongetje wanneer ik alleen ben. Ik moet er niet aan denken om mijn twijfel over iets uit te spreken, want voor hetzelfde geld wordt alles weer teruggeplaatst in een hoek van zijn ruimtes, met het gevolg dat voordat ik het weet het hele huis weer     wordt over genomen.  Al datgene wat overbodig nu is wordt keurig  op de               ThaiseMarktplaza gezet....en waarachtig voor vrijwel alles blijkt er bij iemand anders in het land plek of behoefte te zijn.                                                                                                

Nergens stond een definitieve prijs bij. Wij hebben het aan  de  geïnteresseerden          overgelaten  om wel een reëel bod te doen, waar wij het mee eens konden zijn.              Het geld zou namelijk beetje bij beetje bij anderen (de armsten van de armen) in         hun zakken verdwijnen, hadden  wij de bieders erbij verteld.                                          

                                    

Waar wij ook al decennia lang aan doen,iets  wat in Nederland inmiddels al jaren  verplicht is, is afval scheiden. Hier wordt nog volop zichtbaar recycled . Diegenen die in de vuilnisbakken lopen te zoeken naar recyclebare spullen, staan toevallig ook nog onderaan in de hiërarchie.                                                                                                       

Deze mensen hebben wij in categorieen ingedeeld. Dus diegenen die op leeftijd zijn,of met gehandicapte kinderen het afval aflopen, krijgen sowieso eerder, onze                     afgedankte recycle spullen dan diegenen die al rondrijden op een scooter.  Zodoende  kan je vooral manlief, regelmatig zien rondrijden met een doos oud papier, een zak schroot etc. opzoek naar 1 van zijn vele girlfriends. 😉......die helemaal in de gloria zijn met ons afval, en vooral met de extra 100 baht erbij toegevoegd uit de opbrengst van de Thaise Marktplaza. Wat een blijdschap, af te lezen op hun gezichten.               

         

In 1 keer een, in hun ogen, een groot bedrag geven, doen wij bewust niet, daar een Thai totaal niet kan sparen, en het misschien in 1 keer ook wordt gespendeerd. Nu kunnen zij van die 100 baht (euro 2.60) een maaltijd kopen bij de vele vreet karretjes langs de weg, zonder dat zij ook hun eten hoeven te zoeken in een vuilnisbak.                                                                                                    

Blijdschap " all round" , zou ik zeggen . Manlief's Thaise vriendinnen, die hem graag "  the man with the good heart" noemen. Ik vind het prima  en het ruimt op bij mij in huis. 😂