Koud versus warm

Oooh wat is het koud !! Geboren en getogen in de tropen, met een pitstop, in mijn jeugd, toendertijd in Engeland, wederom jaren in de tropen gewoond. Tussendoor in oa Aberdeen en Yuzhno, waar het "droog" koud is op een " blizzerd" na . Iniedergeval goed vertoeven en uit te houden. "Nat",  koud, Nederland kon zijn uitdagingen hebben voor mij. Er aan wennen heb ik nooit echt gekund, in de jaren dat ik er woonde toen de kinderen op de middelbare school zaten.
Inmiddels woon ik 9 jaar weer in de tropen .....af en toe flink puffen, maar wanneer je de Thaaise tempo aanhoudt, is het uitstekend te doen.
Op de afgelopen 3 dagen na...
Niet warm, maar simpelweg stervens kou. Zo koud, dat ik gisteren de winterkist ben ingedoken. Mijn laarzen, trui en wollenstola naar voren heb gehaald en aangetrokken vandaag. Ik weet dat overdrijven ook een kunst is, doch is dat momenteel niet aan de orde. Zelfs onze tuinman loopt met een wollen  bivakmuts op en heeft de hulp haar jack aan. 18 graden celcius met wind, geeft een gevoelswaarde van rondom het vriespunt bij ons. Straks zet ik de openhaard aan. ( Ooit een dvd gekregen met een knapperend vuurtje) ......het heeft wel wat op dit moment.

Waar ik het behoorlijk warm van had gekregen, waren de schilders die wij de nodige weken rondom het huis hebben gehad. De warmte had wel misschien meer met mijn bloeddruk te maken....maar toch....
Potten verf , schuurpapier, rollers en kwasten,  het kon niet op ! Hordes schilders aan de slag om het houtwerk weer op peil te brengen. Het enige wat hen geleerd moest worden is dat afdekken en  afplakken er ook bij hoort. Uiteraard ging dat gepaard met de Thaaise " yessss madam" doch moest het hen iedere 3 meter van opschuiven weer geleerd worden. De horde teruggebracht tot 2 man na een week, daar de rest meer bezig was met omgevallen open blikken opruimen, of naar huis gestuurd moesten worden met hun peuters die ze gemakshalve hadden meegenomen omdat het zeker een " pappadag " was.
Het kwam er wel op neer dat de muren nu ook opgepimt zijn, en moet ik zeggen een geluk bij een ongeluk welliswaar, dat het huis erweer patent bijstaat.

Tot slot wil ik melden dat vanaf morgen de temperatuur weer bijna terug is naar af.
26 a 28 graden, en volgende week weer ouderwets 30 graden plus.

Gezworen

Ik zou gezworen hebben, dat ik nog niet eens zo lang geleden, iets geschreven had. Blijkt dus niet het geval !

Allereerst is het vandaag een bijzondere dag in Thailand.  De koning , Rama 9, wordt vandaag gecremeerd.

Wat is er zoal gebeurd in mijn leven de laatste aantal maanden ?
Redelijk veel verjaardagen, van onze kleinkinderen....dat is zeker.

Abel is een grote vent geworden van 1 jaar.

Grant zeker een jonge man van 17 jaar.

Dan onze oudste kleindochter Suus 9 jaar.

En vervolgens " last but not least",  Lisa alweer 7 jaar.

Uiteraard waren deze niet de enige verjaardagen. Manlief, schoondochters en een zoon hebben ook in de belangstelling gestaan wat hun dag betreft.

Verder, wat gasten gehad....waarvan er zeker 1 is, die graag wil blijven. 

Daar wij ook momenteel weer aardig wat vogelnestjes zo her en der in de tuin hebben, is huize Marel al aardig vol aan het raken. Er kwam een ongenode gast via de toilet bij vrienden van ons binnen, doch deze heb ik gezegd, is hier bij ons niet welkom. De toiletdeksel / deur, gaat mooi iedere keer weer dicht 

Uiteraard wordt  " haloween" gevierd.........................

..........................en vraagt Evi of haar tas aan 1 van de ribben mag hangen.

Enfin, zoals jullie zien , (de foto's vertellen genoeg) , heb ik echt niet stilgezeten .

Vervolgens,  garnalen gehaald, voor het avondeten, waaraan ik nu ga beginnen.

Waar jullie ook allemaal zijn....ik wens een ieder een fijne dag of avond. 

Ja of nee.

Het wonen hier in Thailand en het afreizen naar omliggende landen waar de kinderen wonen, blijft mij nog vaak genoeg verbazen. Aan de ander kant is het ook wel zo, " lands eer, lands wijs".
Wat ik het mooiste vind van al dat reizen,...is nietmeer zozeer het zien van bezienswaardigheden, dat geloof ik allemaal wel tegenwoordig....maar meer voor de natuur , en gewoon ergens zitten en dat stuk leven om mij heen aanschouwen , gepaard met een babbeltje met die en gene.
De meeste mensen zijn dan zo gastvrij, en tonen dat graag door een schaal met eten voor mij neer te zetten.
Van die momenten dat eet smakelijk echt niet bij mij opkomt maar het achterover hangen en gebaren dat ik vol zit, hopelijk duidelijk genoeg is, zodat ik niemand beledig.
Van ....ja..ja stieren ogen lekker mee getrokken in de soep, tot een schaaltje schapen ogen , en een schaaltje vis bouillon gevuld met vis koppen waar het juist om die ogen ging. Dan de schildpadden met zijn vele botjes, slang en gebakken padden....allemaal geprobeerd en keurig netjes opgegeten of iniedergeval in zijn geheel doorgeslikt.
Nu heb ik het hier slechts over Azie en het Midden-Oosten....de andere werelddelen zal ik iedereen besparen.

Ik  was de gast die je op dat moment het beste wilt voorschotelen .

"Ga dan toch met een georganiseerde reis " riepen velen vol afschuw  voordat ze de rauwe haring doorslikten of de frikandel naar binnen werkten,gepaard met patatje oorlog  " dan zit je heerlijk met het ons kent ons in de airco bus, en is het eten van rijst of noodles met een vleugje curry en koriander toch buitenlands genoeg"?

Nee helaas ben ik altijd zo'n toeristen type geweest, die er zelf op uittrekt met privé gids, buiten de kudde om. Ik probeer ook nooit een heel land te zien binnen 3 weken.
Tja en daarom wat het eten betreft, kom ik weleens in situaties dat ik denk " moet dit echt naar binnen gewerkt worden"?
Gelukkig gaat een hoop gepaard met groentes waar ik mij tegenwoordig maar op stort.
Mijn probleem is dat ik wel graag in ( wat voor die streek) 8 sterren hotels slaap, doch verder  mij graag  door de bevolking laat onderdompelen tot een bepaalde grens, via mijn gids in hun eigen gebruiken en gewoontes.

Tot een bepaalede grens, schrijf ik, want foetussen, een delicatesse in sommige landen,  wens ik ook niet te eten .

Lekker, makkelijk

Lekker......makkelijk.....daar houd ik van.
Ik heb nu de manie om van alles uit te proberen, wat in mijn beleving een makkie is om voor te bereiden.
Ondanks dat ik 1 van de eerste was met een magnetron ruim 30 jaar geleden,  kwam ik eigenlijk nooit verder dan ontdooien of opwarmen van een product.
Sinds een maand, valt mijn oog op recepten waarvan het basis gedeelte oh zo makkelijk te maken is in de magnetron . Nou daar ben ik best voor te porren.
De 2 voor mij heerlijke basis recepten zijn,
Eggs Benedict,
Egg White Merengue.

Helaas heb ik het tot in de puntjes lezen van iets, nog niet als basis in mijn systeem , met het gevolg dat ik puntje bij paaltje meer tijd kwijt ben met de troep opruimen, dan wanneer ik het op de klassieke wijze maak.
Simpele dingen als het inprikken van de dooier en er een folie overheen leggen, wanneer je Eggs Benedict maakt lees ik te vluchtig overheen.
Tja dan wordt ieder mens , dus ik ook, gelijk afgestraft.
De dooier ontploft en samen met het nog niet gestolde eiwit, vliegt het door de magnetron heen.
Op zo'n moment  roep ik de fameuze woorden, van mijn kleindochter Evi uit.

" oh my gossssshhhh " !

Evi is een paar dagen geleden 5 jaar geworden en zit sinds afgelopen Januari op een internationale school in Phnom Penh. Verstaat bijna alles, maar verhipt het een beetje om Engels te spreken.  Haar lijfspreuk is " ze leren maar Nederlands te spreken".
In ieder geval lijkt het nu meer op een tweetalige klas, waar vele nationaliteiten aanwezig zijn...De kleintjes spreken  Engels en door de verplichte privélessen van Evi brabbelen zij ook wat Nederlands.
Doch haarfijn weten wanneer je " oh my gosh" kan gebruiken, weet zij. Heel knap vind ik dat...en het is ook wel aandoenlijk om te horen uit haar mond.

Enfin om terug te komen bij mijn makkelijke en weinig rompslomp kookkunsten...laat ik weten dat de aanhouder wint.
Mijn Eggs Benedict zijn natuurlijk nadat ik de puntjes op de i had geplaatst , redelijk gelukt, doch de Merengue ga ik een andere keer uit proberen.
Eerst moet ik even nog bijkomen van al het soppen. 

Sportief

Terug van vakantie in Brunei en Sarawak. De kinderen en kleinkinderen uiteraard meegemaakt en als toetje nog een paar dagen in Bangkok met weer een andere zoon en zijn gezin.
Beslist geen afzien geweest.....in mijn beleving een gezonde  en sportive vakantie 😉

Vergeleken met 40 jaar geleden is Brunei 180 graden veranderd.
Toen vanuit Sarawak, (wat nog een bloem in knop was) gingen wij graag richting Brunei voor de restaurants,  de winkels die meer dan alleen maar plastic verkochten en het commissariaat waar je je hart kon ophalen aan van alles qua voedsel van het thuisfront voor betaalbare prijzen. Het vertier zeg maar. Een dagje op en neer met de helikopter....daar kon je een maand of 2 op teren.
Nu is Brunei compleet droog gelegd en is zelfs een heel duur biertje niet te krijgen. Goeie restaurants niet te vinden en in deze tijd van shoppingmalls, slechts  eentje....verder njiente....niks dus....menig schijnt nu naar Sarawak uit te wijken waar een bruisend Chinees gebeuren is te vinden.

Een korte impressie van een Islamitisch land.....kommer en kwel ?????...... Absoluut niet......de natuur is er schitterend.....

Mijn trainers en zwempak hebben hun geld in mijn beleving opgebracht .

Klimmen en dalen door een stukje oerwoud om aan de top te genieten van een prachtig uitzicht.

Een schitterende wandeling door "kampong ayer" (water dorp) Een 6-tal gemeentes waar je zelfs een ziekenhuis en scholen vindt .

Een boottocht door de moerassen ,in de hoop de langneus apen te zien, die wegens hun lichte pigmentatie op het heetst van de dag afdalen uit de hoge bomen.

                                  

...en " last but not least ", af en toe een onderonsje met de beneden buren van de kinderen. Ook deze onder het huis hadden het prima naar de zin. 😉

Een sportieve en fantastische tijd gehad .

 Toen nog een toetje.....een paar dagen met 2 kleine van der Marel telgen in Bangkok
Het kon niet op....springen,rennen,klimmen, schommelen en glijden.

Een heel zwembad ter beschikking hebben is mooi meegenomen, doch uren met het kraantje spelen van de douche is helemaal het summum 😅


Gelukkig kon ik het half zes je bed uit in de ochtend overlaten aan hun ouders. Mijn sportiviteit kent zijn grenzen😅😅

Hier of daar.

 Wanneer je mij zoekt tegenwoordig, ben ik  HIER .......

Of DAAR  !

Maar kan ook zijn dat ik DAAR........

Of HIER ben !

Vanaf begin December ben ik achter geen geranium te vinden geweest.

Allereerst nadat de rouwperiode periode voorbij was van de koning van Thailand,
hebben wij een groots haring en bierfeest hier thuis gegeven.....
Vooral de haringen gingen erin als zoete koek en zwommen richting maag onder genot van bier en/of etc.
Iniedergeval  was de aanwezigheid van een 30 tal mensen die dit alles deed slagen, dus wat wil je nogmeer?

Daarna was het inpakken geblazen om richting Cambodja te gaan. Onze oudste, Haiko is er gaan werken en in zijn vrije momenten hebben wij naast veel plezier een huis gevonden voor het hele gezin.  De kleindochters aangegeven op hun nieuwe school en verder heb ik genoten van het ontdekken van de stad Phom  Phen en mij geen moment verveeld. 

Weer thuis gekomen, mijn best gedaan, en laten doen, om een kerstsfeer te creëren .

Genieten om het feit, dat wij tevens vrienden te logeren kregen.

Dan heeft een mens weer iets te vieren, het kan niet op !

Na 41 jaar, hebben wij besloten er de nodige aan toe te voegen, als het ons gegeven wordt.

Verjaardag plannen, en reisjes......Brunei, here we come,  Dubai en Cambodja  .....zullen er ook aan moeten geloven.......Moeders/schoonmoeders is op stap .Mar en ik doen samen dingen, doch ook apart, ons ding......Vreemd in vele ogen misschien, maar dan denk ik maar....

😀......mijn motto is altijd geweest.........