Bijna

Het is weer bijna zover.  Ik heb een  magische grens van 6 weken.
Wanneer ik die magische grens passeer dan komt het vertrek met rasse schreden dichterbij.
De gemaakte lijstjes hangen nu aan de koelkast. Bij 1 wordt nog van alles toegevoegd en bij de andere kan ik steeds meer gaan doorhalen met de gedachte van " done ".
Achterover zitten kan pas in het vliegtuig, daar ik  voor een boodschap her en der hier in Huahin nog aardig rondvlieg op mijn scooter .
Want zoals ik mijn lijst heb opgemaakt met spullen die ik uit Nederland wil meenemen terug naar hier, hebben anderen de wens dat ik weer spullen meeneem vanuit Thailand. Dat doen wij voor elkaar!

De pitstop in Egypte waar onze middelste zoon met zijn gezin woonde, is voorbij. Deze pitstop is nu verplaatst naar Dubai waar onze jongste zoon met zijn gezin woont en werkt.
Mijn oudste zoon met zijn gezin bindt mij, uiteraard naast familie en vrienden, eigenlijk alleen nog maar aan Nederland.
Gaan zij  vertrekken, dan wonen onze kinderen met hun gezin bijna "om de hoek". Alhoewel we best nog wel eens naar Nederland zullen gaan, zullen vrienden en familie uiteraard deze kant uit kunnen blijven komen. Ik zal mijn hunkering naar alles wat Nederlands is iets meer moeten indammen.
Want eerlijk gezegd heeft ook Thailand daarin genoeg te bieden.

" Planning ", waar je in vele landen een opleiding in kan volgen, begint voor mij zonder deze opleiding een peulenschil te worden.
Sommigen zullen mijn manier van handelen aardig vreemd of overdreven vinden, maar wij leven nu eenmaal in een snel tijdperk. Mensen hebben hun agenda's al aardig vol zitten.  Vooral de mensen die hetzelfde soort internationale leven hebben en kennen, zoals wij, hebben vaak allerlei zaken al maanden vooruit vastgelegd.

Zeker is wel , " ik heb er zin in " .
Voordat ik het weet is "bijna" omgezet in " daar gaan wij" en "here we come ".

Sport

Of wij als familie, ooit de olympische spelen halen , is maar de vraag...
" Allround" zijn wij iniedergeval wel.
Van jong tot oud worden verschillende takken in de sport beoefend.
Naast het zwemmen, staan duiken en watertrappelen hoog in het vaandel bij Suus en Neil.

Guus is serieus in de race voor ballen gooien , maar twijfelt nog even welke bal de beste is.....terwijl Abel in diepe concentratie zich afvraagt of slapen ook een sport is.

 Tussen de bedrijven door zorgen Sam en Evi voor de maag. Om op peil te blijven zal het lichaam ook iets nodig hebben vinden zij. Pas met een gevulde buik  kan Lisa haar buikdansen laten zien.

Manlief Mar, had zich gelijk maar voor de triatlon opgegeven denk ik. Wij waren met een groepje  aan het golfen en halverwege de baan werd het club werpen naar een aalscholver die op een paaltje balanceerde bij deze sloot. ( Hij herkende in deze, de aalscholver die bij ons huis had gehouden in onze vijver). Vervolgens vloog niet alleen de aalscholver weg, maar ging zijn ijzeren 7 te water.
Even uit de sloot hengelen bleek een kunst te zijn wat Mar niet machtig was. Met het gevolg dat hij de club achterna ging en vervolgens moeite had om weer uit de sloot te komen.

Het publiek  heeft iniedergeval de dag van hun leven gehad.

Ik denk toch met veel oefenen dat wij een kans hebben in Japan in 2020.
Vinden jullie ook niet ?