Menu.

Inmiddels weer terug van vakantie. Het enige waarover ik hoefde na te denken is wat ik zou eten terwijl ik door een menu bladerde.
In de regel kookt Mar thuis.
 In die zin ...hij haalt het.
Meestal is het halen van eten hier in Thailand goedkoper dan wanneer je zelf achter de pannen gaat staan.
Maar goed....ik moet dan toch weer even nadenken wat zullen we gaan eten vanavond.
Toch is het ook af en toe heerlijk om zelf te koken, dus vandaag weer de koelkast aangevuld met al het vers, wat te krijgen is.
Onze tegelzetter die wij momenteel over de vloer hebben weet het al. Hij weet wat hij gaat eten !
Likkebaardend is hij wederom in de weer. Niet met tegels zetten, maar met slangen vangen.
Onlangs had hij er eentje gevangen , waar hij 2 dagen van kon eten, en als het lukt heeft hij vanaf vanavond weer vlees voor een dag of zo.
Werken hier doet hij graag, want nog nooit heeft hij naast zijn loon een gratis maal kunnen bemachtigen, ook al moet hij er zelf achteraan.

Deze op de trap kostte hem wat meer moeite, daar de slang de boom inkroop. Dus tussen het groen moeilijk te vinden. Maar aan de blik van de man zijn  ogen te zien zal het hem lukken , al moet hij overuren straks draaien om verder de tegels te plaatsen.
Alleen zijn bereiding zoals op foto 1 van de slangen heb ik gevraagd niet te doen.
Niets is zo lekker blijkbaar om de slang zo te spiezen, dat het zolang mogelijk vers [dus levend ]  blijft in de bloedhete zon.

Ooit heb ik slang gegeten, maar vind er niet zoveel aan. Het idee eerder denk ik, want paling lust ik wel.

Dus ik ben de " take away " van de wijk geworden.

Zelf houd ik het vanavond gewoon maar bij runder gehaktballen met champions ,  groente en aardappelen, om vervolgens uit te buiken in onze nieuwe hangmat.

 Zoals Mar regelmatig zegt, " Het is afzien hier in Thailand." :-)