Wat er allemaal in Vietnam te zien is, kan je " googelen ." Ook dit land heeft een hoop meegemaakt. Zelf ben ik nu slechts een paar dagen in HCM City geweest. Ik heb uiteraard de nodige geschiedkundige gebouwen gezien, maar het gewoon mij op straat bevinden en het gewone leven te aanschouwen is mij persoonlijk meestal zoveel meer waard .
Aan de geschiedenis, en het leed wat vele mensen hebben ondergaan, kan helaas geen draai meer gegeven worden. Maar hoe is hun toekomst, en hoe zien zij dat ?
Het is een communistisch land. maar wel met een kapitalistische tint. Duidelijk ook te zien in Ho Chi Minh City.
Een land wat nog niet eens niet zolang geleden, een colonie van Frankrijk is geweest. Duidelijk te zien in de bouw, maar ook in de eetgewoontes van de mensen . Bij al hun noodles en rijstjes hoort een baguette.
Een stad waar in mijn beleving nog weinig auto's rijden. Maar miljoenen scooters.
Een brede weg, 1 van de aders in de stad kan het ene moment rustig zijn qua verkeer, maar het volgende moment is er een explosie van vooral scooters.
Ook een explosie wat geluid betreft. Iedereen rijdt kris, kras kruispunten over , allemaal rechtop , strak vooruit kijkend en maar toeteren.
Ik denk dat het grootste probleem van de mensen zou zijn , wanneer hun toeter het niet meer zou doen.
Wil je een straat oversteken, doe dat gerust via een zebrapad, alleen ziet men het hier als een versiering van de straat.
Als een Miss Marple, plu in de hand en omhoog, waag je de oversteek. Men rijdt nog net niet over jou heen, maar voordat je het in de gaten hebt ben je zo'n beetje verzwolgen door de scooters.
Ik ga ervan uit dat een ieder zijn ding doet in deze stad. Terrasjes overvol, met vooral jonge vietnameze mensen. Terrasjes waarvan wij zelfs zeggen, " oei dat is niet goedkoop om hier een kop koffie te drinken! " Want ook dat is wat je veel ziet. Koffie huisjes, stalletjes....Iedereen drinkt koffie !
Naast de miljoenen scooters, duizenden taxi's, en honderden auto's, zie je tientallen rolls royces en anderhalve fiets. Verder loopt iedereen. Bestrating heel goed, stoepen fantastisch, . Alleen de Aziaat zou geen Aziaat zijn om daar broodwinning in te zien. Dus zo'n beetje iedere meter is betaald scooter stalling.
Waar heerlijk vertoeven was, een rust ondanks de bedrijvigheid was in het postkantoor.Mooie granieten toonbanken .Prachtig afgezet zo her en der met hout, dat net lijkt opgepoetst te zijn. Indrukwekkende mozaiek op de vloer . Schitterend gebouw en goed behouden.
..'tja en dan vertrek je weer......
Dat is tot tien tellen op het vliegveld...nee tot 100 !
Echt een georganiseerde chaos !!
Heel vriendelijk wordt je geholpen wanneer je eindelijk eens aan de beurt bent. Maar er zijn helaas bevolkings groepen uit ook ietwat andere communistische landen die het niet zo nauw nemen en blijkbaar altijd haast hebben daar ze steeds met een blik van onbegrip, luid pratend in hun eigen taal vooraan willen staan en als eerste geholpen wensen te worden.
Doch met beleid van ons velen, hun met gebaren kunnen vertellen dat achteraan aansluiten wenselijk is.
Zodoende allemaal en wij dus ook onze vluchten kunnen halen .:-)
Kuala Lumpur " here we come " !
Aan de geschiedenis, en het leed wat vele mensen hebben ondergaan, kan helaas geen draai meer gegeven worden. Maar hoe is hun toekomst, en hoe zien zij dat ?
Het is een communistisch land. maar wel met een kapitalistische tint. Duidelijk ook te zien in Ho Chi Minh City.
Een land wat nog niet eens niet zolang geleden, een colonie van Frankrijk is geweest. Duidelijk te zien in de bouw, maar ook in de eetgewoontes van de mensen . Bij al hun noodles en rijstjes hoort een baguette.
Een stad waar in mijn beleving nog weinig auto's rijden. Maar miljoenen scooters.
Een brede weg, 1 van de aders in de stad kan het ene moment rustig zijn qua verkeer, maar het volgende moment is er een explosie van vooral scooters.
Ook een explosie wat geluid betreft. Iedereen rijdt kris, kras kruispunten over , allemaal rechtop , strak vooruit kijkend en maar toeteren.
Ik denk dat het grootste probleem van de mensen zou zijn , wanneer hun toeter het niet meer zou doen.
Wil je een straat oversteken, doe dat gerust via een zebrapad, alleen ziet men het hier als een versiering van de straat.
Als een Miss Marple, plu in de hand en omhoog, waag je de oversteek. Men rijdt nog net niet over jou heen, maar voordat je het in de gaten hebt ben je zo'n beetje verzwolgen door de scooters.
Ik ga ervan uit dat een ieder zijn ding doet in deze stad. Terrasjes overvol, met vooral jonge vietnameze mensen. Terrasjes waarvan wij zelfs zeggen, " oei dat is niet goedkoop om hier een kop koffie te drinken! " Want ook dat is wat je veel ziet. Koffie huisjes, stalletjes....Iedereen drinkt koffie !
Dat is tot tien tellen op het vliegveld...nee tot 100 !
Echt een georganiseerde chaos !!
Heel vriendelijk wordt je geholpen wanneer je eindelijk eens aan de beurt bent. Maar er zijn helaas bevolkings groepen uit ook ietwat andere communistische landen die het niet zo nauw nemen en blijkbaar altijd haast hebben daar ze steeds met een blik van onbegrip, luid pratend in hun eigen taal vooraan willen staan en als eerste geholpen wensen te worden.
Doch met beleid van ons velen, hun met gebaren kunnen vertellen dat achteraan aansluiten wenselijk is.
Zodoende allemaal en wij dus ook onze vluchten kunnen halen .:-)
Kuala Lumpur " here we come " !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten