Terwijl ik aan dit bericht begin...begint het al aardig af te koelen. Het is momenteel slechts 33.5 graden celcius.
Mij hoor je niet klagen of zuchten, mits ik maar een bries voel en schaduw heb. Maar ik wil toegeven, zo gauw je in beweging bent, dan gutst het zweet uit ieder porie.
Het is heet ! Ik vind het niet benauwd ! Dat komt later wanneer het regen seizoen in alle hevigheid los barst.
De Thai loopt zuchtend rond. De hitte geeft ieder jaar weer genoeg gesprek stof.
Wij Westerlingen kleden ons luchtig. De Thai pakt zich helemaal in . Sokken, lange broek, jack en handschoenen.
Dat geeft meer gesprekstof.
Ja en dan heb je die Westerse enkeling die in het openbaar half bloot rond loopt.... dat geeft echt een hoop gesprekstof.
Dat vindt de Thai eigenlijk " not done."
Verkoeling in het [zwem] water heeft ook weinig zin na weken warm weer. Zelfs de vissen in de vijver genieten van de ijsblokken die ik er af en toe even bij gooi.
Afgelopen Dinsdag hebben wij en velen met ons volop genoten van de " kroningsdag." De Nederlandse vereniging in HuaHin had het TOP voor elkaar. Een groot scherm en beamer...en we hebben het rechtstreeks kunnen volgen.
Een heerlijk buffet, oranje cake en uiteraard oranje bitter. De nodige kleine hapjes...maar vooral de samenhorigheid maakte het een sukses.
Net na Songkran, voelde ik mij niet zo goed. ...en ja hoor er was een niersteen gaan dwars liggen.Ik heb het 5 dagen aan gekeken.Veel water gedronken, gerold over de tegel vloer zo af en toe..maar toen de knoop door gehakt.
Afspraken gemaakt en 2 weken geleden alweer, is de steen verwijderd. Ik ben weer opgeknapt op een oprisping na .
Ik ben me nu gereed aan het maken voor mijn vetrek. 2 koffers liggen op bed in de logeerkamer. Al ingepakt, maar open gelaten want er zal nog wel 4 keer over gepakt moeten worden.De weeg schaal staat in de houding want op de gram wil ik 23 kilo per koffer meenemen.
De laatste spullen van Ineke/Gertjan en kinderen hoop ik nu allemaal mee te kunnen nemen.
Je snapt het al ...eerst naar Cairo 10 dagen en dan door naar Nederland. Ineke en Gertjan zijn verhuisd. Dus voor mij alle rede om hun nieuwe stek te bewonderen en nog belangrijker , iedereen weer even te zien.
Evi, de jongste wordt alweer 1 jaar. Dat feest wil ik meemaken in Amstelveen.
Hopelijk ook mogelijk om van alles te ondernemen met de kleintjes wat in December niet mogelijk was door griep/verkoudheden .
Hier de oudste, Susanne en jongste Evi, kleinkinderen Van Der Marel samen.
Ik verheug mij er op. Kiezen even op elkaar wegens het vliegen waar ik nog steeds niet van houd, maar als ik dat niet doe, kom ik nergens, denk ik maar.
Het zijn even een paar zakelijke mededelingen [ lijkt het ] deze keer. Ik houd jullie op de hoogte.
Mij hoor je niet klagen of zuchten, mits ik maar een bries voel en schaduw heb. Maar ik wil toegeven, zo gauw je in beweging bent, dan gutst het zweet uit ieder porie.
Het is heet ! Ik vind het niet benauwd ! Dat komt later wanneer het regen seizoen in alle hevigheid los barst.
De Thai loopt zuchtend rond. De hitte geeft ieder jaar weer genoeg gesprek stof.
Wij Westerlingen kleden ons luchtig. De Thai pakt zich helemaal in . Sokken, lange broek, jack en handschoenen.
Dat geeft meer gesprekstof.
Ja en dan heb je die Westerse enkeling die in het openbaar half bloot rond loopt.... dat geeft echt een hoop gesprekstof.
Dat vindt de Thai eigenlijk " not done."
Verkoeling in het [zwem] water heeft ook weinig zin na weken warm weer. Zelfs de vissen in de vijver genieten van de ijsblokken die ik er af en toe even bij gooi.
Afgelopen Dinsdag hebben wij en velen met ons volop genoten van de " kroningsdag." De Nederlandse vereniging in HuaHin had het TOP voor elkaar. Een groot scherm en beamer...en we hebben het rechtstreeks kunnen volgen.
Een heerlijk buffet, oranje cake en uiteraard oranje bitter. De nodige kleine hapjes...maar vooral de samenhorigheid maakte het een sukses.
Net na Songkran, voelde ik mij niet zo goed. ...en ja hoor er was een niersteen gaan dwars liggen.Ik heb het 5 dagen aan gekeken.Veel water gedronken, gerold over de tegel vloer zo af en toe..maar toen de knoop door gehakt.
Afspraken gemaakt en 2 weken geleden alweer, is de steen verwijderd. Ik ben weer opgeknapt op een oprisping na .
Ik ben me nu gereed aan het maken voor mijn vetrek. 2 koffers liggen op bed in de logeerkamer. Al ingepakt, maar open gelaten want er zal nog wel 4 keer over gepakt moeten worden.De weeg schaal staat in de houding want op de gram wil ik 23 kilo per koffer meenemen.
De laatste spullen van Ineke/Gertjan en kinderen hoop ik nu allemaal mee te kunnen nemen.
Je snapt het al ...eerst naar Cairo 10 dagen en dan door naar Nederland. Ineke en Gertjan zijn verhuisd. Dus voor mij alle rede om hun nieuwe stek te bewonderen en nog belangrijker , iedereen weer even te zien.
Evi, de jongste wordt alweer 1 jaar. Dat feest wil ik meemaken in Amstelveen.
Hopelijk ook mogelijk om van alles te ondernemen met de kleintjes wat in December niet mogelijk was door griep/verkoudheden .
Ik verheug mij er op. Kiezen even op elkaar wegens het vliegen waar ik nog steeds niet van houd, maar als ik dat niet doe, kom ik nergens, denk ik maar.
Het zijn even een paar zakelijke mededelingen [ lijkt het ] deze keer. Ik houd jullie op de hoogte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten