Primair ben ik in Cairo voor de kinderen en kleinkinderen. Heerlijk om hen weer te zien en een deel van hun gezin te zijn.Zij hebben het hier ontzettend naar hun zin en naast het dagelijkse leven wat wij allemaal toch wel leiden, geniet ik als moeder/oma volop.
Zij wonen nu in een gewone wijk in Cairo. Een wijk waar iedereen die er iets te zoeken heeft kan komen..
Dus momenteel kom ik af en toe ogen tekort .Vanaf het dakterras aanschouw ik graag alles wat er zich beneden afspeelt.
Vijf keer per dag rammelt een kar , getrokken door een ezel door de straat.Deze is om aan te geven dat mocht je een lege gas fles hebben, hij een volle heeft.
Komt er een kar langs met een hoop geroep is het de sinasappel of watermeloenen man.
Een dagje "shoppen" op de stoffen markt, via de gamma-achtige winkel.
Echt schitterend om daar te lopen en een deel te zijn van de mensen.Geen wit neus te bekennen.Dus wij hadden veel bijkijks, Mensen uitermate voorkomend en vriendelijk.
Allerlei stoffen te krijgen voor het maken van een feestjurk of tent, en alles wat er tussen zit.Mocht je iets op dat moment willen laten maken...geen probleem, kom maar over een uurtje/paar uurtjes terug.
Is het een bungalow tent met 4 ramen kan het ook. Het wordt in de smalle steegjes rustig even opgebouwd om te kijken of de naden recht zijn en de ramen niet scheef.
Een half uur is het rijden van het huis naar de stoffen markt en als ik me ogen niet even dicht heb, mijn adem niet in de keel stokt...ik de lus los kan laten waar ik in hang...Dus niet sta te trillen als een rietje....heb ik hier een foto van " the City of the dead." [Stad van de doden.]
Een begraafplaats waar men tussen de graven woont.Mensen die [financieel] onderaan de ladder staan. Doch alles netjes en met respect bijhouden. Huizen /winkeltjes gebouwd tussen de graven.Buiten kunnen zitten.Een stukje grond in plaats van 12 hoog op een flat wonen. Waarom niet?
Qua deelnemen in het verkeer is Thailand een makkie vergeleken met hier.Al toeterend vliegen ze van de ene baan naar de andere baan 4 of 5 banen verder. Dan ineens weer een kar met ezel ontwijken. Mensen lopen ook rustig op de rijksweg of gaan in de middenberm een kraampje opzetten om fruit en uien te verkopen. Bussen die stoppen om mensen in te laten stappen op baan 3...onvoorstelbaar !
Gertjan zei al..." nog even mam en je komt thuis met een six-pack, wegens het continu aanspannen van de buikspieren, terwijl je van links naar rechts schommelt. Een half uur in een taxi staat gelijk aan een uur op de sportschool."
Er telt maar 1 regel in het verkeer.....doet de chauffeur zijn raam omlaag met 80 km/uur en steekt hij zijn arm strak naar buiten samen met z'n bovenlijf zo'n beetje.....stopt iedereen achter hem om hem erdoor te laten.
Een gouden regel die ik altijd zou toe passen mocht ik zelf een auto willen besturen !
Nee laat mij maar met m'n tasje achterin zitten en in de file strak voor me uit kijken terwijl ik de auto deuren nonchelant opslot gooi. Geblindeerde ramen kent men hier niet. Tot m'n neusharen ben ik aangekleed en ingepakt, maar dat schijnt al die glimlachende arabieren niet te deren . Doch zover wat ik al eerder zei, uitermate voorkomend en vriendelijk.Niet alle vrouwen zijn gesluierd of dragen hoofddoeken, maar ik denk dat het komt omdat mijn haar niet zwart is en het als een licht baken opvalt.
Niemand die mij aanraakt. Niemand die vervelend doet. Men komt eerder met een stoel aanrennen als ik even moet blijven staan.
De vorige keer was ik hier met Mar in December. [Voor het eerst.] Toen heb ik de toeristen dingetjes gedaan zoals de pyramide en de toeristen " sook." [markt.]
Deze heb ik nu echt links laten liggen en me gestort met hulp van Ineke op " shoppen/snuffelen" in Cairo waar de toerist niet komt. Dus niet in de verwesterde winkel centra.
Ik zou zo hier best even kunnen wonen ondanks al het zand en stof in mijn holle kies.
Wat een heerlijk leven is dit toch...als je het wil zien .
Fantastisch avontuur !
.jpeg)
