Wat kan een mens genieten als hij de kleine dingen wil en kan zien.
Het ene moment loop ik in Artis met Haiko,Bianca en de kleine dames.Het volgende moment zit ik in de barrenbuurt van soi 22 in Bangkok een heerlijke masaman curry te verorberen.
Een uurtje Artis, is een kwartier voor de apen staan, met Lisa. Bij de zebra aan gekomen ..."Omaaaaaa.....aaaaap!"
Naar de schildpadden..."OMaaaaaaaaaaaaaaaaaa....Aaaaaaap," en bij de gorilla iz ze helemaal stil en onder de indruk. Ieder dier die wij verlaten krijgt een kus toe geblazen van Lisa, en kijkt ze mij aan met een blik van " da's genieten he oma "?
Evi laat al slapend alles rustig over haar heen komen.
Wat is het toch genieten om via skype een uurtje mee te lopen, in Artis.
Het volgende moment loop ik naar mijn restaurantje in Soi 22-Sukhumvit in Bangkok. Ik heb trek in een curry.
De soi heeft een face lift gekregen.Een brede stoep, waarvan zelfs de tegels nog allemaal recht liggen.
Maar wanneer ik er loop in de avond is diezelfde stoep ingenomen door de dames van plezier, de massage dames [daar heb ik meer aan] en niet te vergeten de keukentjes op wielen.Gefrituurde kakkerlakken,maden en gedroogde visjes worden verkocht, op een manier zoals je een half pond gemengde koekjes koopt op de markt in Nederland, die in de uitverkoop zijn.
Iedere kakkerlak wordt zo'n beetje op gepakt en omgedraaid, tegen het peertje gehouden, om te zien of deze wel goed doorbakken zijn.De maden gaan per ons, ga ik van uit. Sate stokje erbij en genieten, neem ik aan. Met zakjes in de hand op meters hoge plateauzolen, en naaldhakken, lange nep wimpers die hun voorhoofd aanraken lopen de dames uitermate charmant, terug naar hun plastic krukjes en knabbelen in alle tevredenheid aan een kakkerlak, of made.
Geen haar op mijn hoofd, om dit ooit eens te proberen.
Ik schuifel tussen de plastic tafeltjes door naar mijn restaurant en bestel daar een heerlijke kip curry.
Ik aanschouw dit alles om mij heen, met veel plezier, terwijl ik geniet van een biertje met ijs, maar vooral geniet van al die kleine dingen.
Het ene moment in Artis, en het volgende moment op soi 22 in Bangkok.
17 oktober 2012
06 oktober 2012
Zee benen !
Zoals bij velen bekend, geeft de Nederlandse vereniging hier in HuaHin een " Haring en Bierfeest" volgende week.
Daar een haring tot het bittere eind moet zwemmen, gaat dat blijkbaar in combinatie met bier, zegt men, en dat wil ik zonder meer aannemen.
Het feest wordt nog extra gecomplimenteerd door een deel van een waar Shanty koor met hun accordionist.
Er wordt stevig geoefend, om alles tot in de puntjes goed te krijgen.
Het publiek bestaat momenteel uit golfers die langs lopen en onze buren, die verplicht moeten mee luisteren.
Voor mij geen probleem, om de mensen hier te logeren te hebben, daar ik prima zee benen heb.Nog even en ik kan zelfs zonder probleem in de achtergrond meezingen, zonder zeeziek te worden of mij te moeten vasthouden aan een railing.
Uiteraard wordt er volop naast het oefenen genoten .Ik niet minder.[Wat wil je met 7 mannen om je heen?] Mits er maar genoeg "natjes en droogjes" aanwezig is, hoor je niemand klagen.
Natuurlijk moet er ook iets van de omgeving gezien worden.Daar is tijd voor vrij gemaakt. Maar die vrije tijd begint wel heel vroeg in de ochtend voor sommigen.Keurig worden de wekkers gezet! Een aantal hebben deze niet nodig omdat ze nog wat last hebben van jetleg en al vroeg uit de veren zijn.De anderen nog in diepe slaap, daar ze vergaten de klok aan te passen op hun wekkers.
Koffie, yoghurt, met vers fruit gaat er in als zoete koek, voor ontbijt. Uitbuiken en bijkomen wordt in het busje gedaan, op weg van of naar de volgende toeristische trekpleister.
Een moment dat ik ook "aan wal" ga. Ik blijf heerlijk thuis om mijn eigen ding te doen.
Daar een haring tot het bittere eind moet zwemmen, gaat dat blijkbaar in combinatie met bier, zegt men, en dat wil ik zonder meer aannemen.
Het feest wordt nog extra gecomplimenteerd door een deel van een waar Shanty koor met hun accordionist.
Er wordt stevig geoefend, om alles tot in de puntjes goed te krijgen.
Het publiek bestaat momenteel uit golfers die langs lopen en onze buren, die verplicht moeten mee luisteren.
Voor mij geen probleem, om de mensen hier te logeren te hebben, daar ik prima zee benen heb.Nog even en ik kan zelfs zonder probleem in de achtergrond meezingen, zonder zeeziek te worden of mij te moeten vasthouden aan een railing.
Uiteraard wordt er volop naast het oefenen genoten .Ik niet minder.[Wat wil je met 7 mannen om je heen?] Mits er maar genoeg "natjes en droogjes" aanwezig is, hoor je niemand klagen.
Natuurlijk moet er ook iets van de omgeving gezien worden.Daar is tijd voor vrij gemaakt. Maar die vrije tijd begint wel heel vroeg in de ochtend voor sommigen.Keurig worden de wekkers gezet! Een aantal hebben deze niet nodig omdat ze nog wat last hebben van jetleg en al vroeg uit de veren zijn.De anderen nog in diepe slaap, daar ze vergaten de klok aan te passen op hun wekkers.
Koffie, yoghurt, met vers fruit gaat er in als zoete koek, voor ontbijt. Uitbuiken en bijkomen wordt in het busje gedaan, op weg van of naar de volgende toeristische trekpleister.
Een moment dat ik ook "aan wal" ga. Ik blijf heerlijk thuis om mijn eigen ding te doen.