Gezucht en Charmes in de strijd.

Het is stil in " huize Marel".
Sinds gisteren zijn Mar en ik weer alleen in ons huis.
Gertjan,Ineke en kleinkinderen zijn nu echt definitief vertrokken.Zij hebben sinds eind Maart bij ons ingewoond daar zij hun huis al konden verhuren.
Ineke met de kleintjes, was al enkele weken geleden vertrokken om ook haar ouders in Nederland te zien.Gertjan eergisteren naar zijn nieuwe baan in Egypte.Uiteraard komt het gezin weer bij elkaar in Cairo.
[ Even een korte samenvatting was dit.]
3 dagen met Gertjan in Bangkok geweest achter een "tig" aantal stempels aan. Documenten die al veel eerder waren voorzien van stempels maar helaas in Nederland bij het gemeentehuis werden doorgeknipt.Je snapt het al. Alles ongeldig ! Dus dit moest hier in Thailand, weer opnieuw, binnen 5 dagen, daar Gertjan dan wegging.
Met veel gezucht en de charmes in de strijd , is het gelukt. 
Blindelings kunnen wij nu het Ministerie van Buitenlandse zaken vinden in Bangkok, mocht iemand daar naar toe willen.Want al woont de Thai daar om de hoek,en werken er wel 3000 man,... ze weten het zelf niet te vinden.
5 voor 12 aankomen met officiele documenten,copieen en foto's, lukt het alsnog 6 stempels te krijgen.
15.30 uur stond Gertjan weer buiten.
De eerste stap was gezet.
De volgende dag richting ambassade om weer stempels te halen.Deze stempels verifieren dan de eerste stempels.Volgende week zou het gereed zijn, zeiden zij.Maar met zijn charmes in de strijd, wist Gertjan het klaar te spelen, dat hij de documenten de volgende dag kon ophalen.Dat ging uiteraard wel gepaard met een hoop gezucht van de des betreffende ambtenaar.
Je snapt natuurlijk dat wij dit s'avonds gevierd hebben.
....maar we zijn er nog niet....
Gertjan heeft de "angst voor vliegen" van mij geerfd. Dus ook alles wat ermee te maken heeft.
Het enige verschil is dat ik iedere documentaire wil zien van "60 minutes to disaster", hij beslist niet.
Koffers die slechts 6 kilo overgewicht hebben,en de handbaggage, 14 kilo teveel, is ook een hoop gezucht waard bij ons.
Dan maar beslissen om eventueel 2 pakken over je spijkerbroek en trui aan te trekken en of dat wel staat bij de legerlaarzen...gaat dus gepaard met veel gezucht...en daar doe ik graag aan mee!
Wij zijn ook van die types die graag met een lunchpakket in de hand al op het vliegveld staan voor een nachtvlucht. Je weet maar nooit ! Je zou voor een rit van een half uur naar het vliegveld een lekke band kunnen krijgen.
Het stort, echt een knallende tropische regenbui....en wij maken ons alweer druk over het feit of de piloot zoiets wel aan kan. Met klamme handen en soppende voeten komen wij aan op het vliegveld.[Ik wegens de teenslippertjes en hij wegens zijn zware legerlaarzen.]
Gertjan kan inchecken.Met zijn charmes in de strijd, lukt het hem waarachtig om geen baht te hoeven betalen voor overwicht van de bagage. Ik kan later met een redelijk leeg koffertje weer naar huis.
Met een nonchelance alsof het niets weegt gaat hij met rechte rug door de douane heen met zijn hand baggage.
De volgende dag een bericht.De vlucht was heel goed gegaan.Hij had zelfs 1 oog dicht kunnen doen. De Egyptenaren vriendelijk en voorkomend begreep ik.
Zijn uitzicht vanuit zijn hotelraam was een levens grote moskee aan de overkant van de straat.
"Egypte, here we come!" zal hij met een zucht van verlichting hebben gezegd, neem ik aan. 

Hier of daar.Het is anders.

Ik ben weer thuis.Thuis is HuaHin.Genoten heb ik in Nederland.van mijn nieuwe kleindochter..kinderen...kleinkinderen...familie en vrienden...
Genoten van de winkels,casino,boekenclub en het inslaan van boodschapjes om weer mee te nemen naar Thailand.
Heerlijke kazen hier, alleen geen belegen boeren kaas, waar ik dan ineens zo'n trek in kan hebben.Shoarma,gehakt en hachee kruiden.Echt nodig? Nee! .Alleen is soms zo'n zakje heerlijk en makkelijk.
In bochten liggen om groene haringen nog eetbaar hiernaar toe te nemen...daar heb je een hoop voor over.
Mis ik dan zoveel? Nee hoor...het is gewoon anders.

Wat mij deze keer zo opviel, was de "vriendelijkheid" en "behulpzaamheid" in Nederland.Mensen jong en oud die mij vriendelijk te woord stonden, en ook geen moeite hadden om mij te helpen. [Blijkbaar hebben de nodige cursussen qua klant vriendelijkheid nu eindelijk hun vruchten afgeworpen.:)) ]
Oke...het is waar ! In Thailand gaan ze net een stapje verder....Hier is het ietwat anders.

Ik stond een paar uur geleden met een lekke band en het ging regenen. Geen probleem is zoiets hier, in Thailand.
"Ik rijd langzaam naast u mee en houd de paraplu boven ons !"  Zoiets kan alleen in dit land voorkomen.
Het kan niet aan mijn haar hebben gelegen want ik moet nog naar de kapper.Het zal wel de respectabele leeftijd zijn, die ik  bereikt heb...Zelf gooi ik het op de allesomvattende diensbaarheid van de Thaaise mensen.
Over prijzen en/of kosten heb ik het al eens eerder gehad. Even wachten op een nieuwe binnenband die erin wordt gelegd...kosten totaal 2,50 euro.
Dat is ook duidelijk anders dan in Nederland.

Wij zitten sinds enkele weken in het regenseizoen.Het hoort erbij.Met bakken komt het naar beneden.De vijvers thuis, dreigen over te lopen .De padden vieren feest! Ik ben doorweekt, maar het is warm regen water.
Ook dat is duidelijk anders dan in Nederland.