Het eten trouwens waar ik het over had in het vorige verhaal dat onze hulp zou voorbereiden was een curry met kip.Het was net zo lekker als het eruit zag!
Afgelopen week werd iemand 65 jaar van de vrienden kring en zijn we een fietstocht gaan maken met een BBQ ter afsluiting.
Net een schoolreisje zoiets. Allemaal verzamelen op een bepaald punt, iedereen een fiets en daar gingen wij. We hadden er zin in!
Nang, een vriendin kon ons het een en ander vertellen, daar zij Thaaise is en de weg hier heel erg goed kent.Allemaal weer opstekertjes.Vooral ook leuk om te doen met vrienden/familie die hier over zijn.
Langs de plaatselijke thaaise boks school, een stop voor een bitterbal.[Ja zoiets missen we wel hier en is het fijn te weten dat er een restaurant is die o.a. hierin voorziet, en dat heb ik gelijk op de plaat vastgelegd.]
Jonge cocosnoot melk gekoeld...heerlijk allemaal.
Een tempel aan het strand waar in een stuk aangespoeld hout ligt. Volgens velen [thaaien dan], de geest van een dame in zit.Allemaal kleurijke lappen, sarongs en topjes hingen er.Ik dacht eerst dat het een lokale boetiek was!
Voorbij de vissers haven,door de rijstevelden, langs de kampongs, naar een boerderij, waar uiteraard weer de nodige koeien achter het hek stonden en......HANEN!
We kregen uitleg en een voorbeeld van een hanen gevecht. Hier in Thailand gaat het er veel zachter aan toe dan in menig omringende landen. Zo gauw een haan uit de ring springt is het gevecht over.
Toch iets wat je alleen maar ergens achteraf ziet op een boerderij of in het bos. Het mag namelijk niet . Niet zozeer het gevecht, maar het gegok! In Thailand mag niet gegokt worden, en het is juist een volk die graag overal een weddenschap op zet.Alleen de staatsloterij mag. Ik neem aan dat de plaatselijke agent ook wel iets krijgt toegestopt om z'n mond te houden.Dat is vrij normaal hier...en dit alles met de gebruikelijke glimlach.
Enfin terug naar het strand, waar de BBQ op ons wachtte.Heerlijk gegeten en ons uitstekend vermaakt.
Muziek uit de sixties/zeventies liet menig hart weer sneller kloppen. Zo erg zelfs dat we als een stel pubers de muziek in het mandje bij iemand stopte toen we weer door moesten fietsen naar het begin punt.De hele boulevard genoot mee.En de goeie man die het apparaat maar niet uit kreeg is de volgende paar dagen gesluierd rond gaan lopen denken wij. Hij woont namelijk hier in Cha-Am.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten