De Kinderziektes

Er is een methode om mijn bloeddruk te doen stijgen...[die van Mar ook , maar dat komt weer door mij !]...De kinderziektes.

2 vijvers gevuld met water, 10 van die kohkarpers erin, ongeveer " 500" kleine visjes voor de algen. Iedereen moet wennen. Kohkarpers in de vluchthouding aan de ene kant van de vijver en 500 visjes die allen tegelijk door 1 gaatje onder een pot willen verdwijnen.
Mar en ik nemen er een slok op! Weer iets dat eindelijk af is.
1 fikse regenbui ............!!!!!!!! Het overtollige water wat uit de tuin de riool moet instromen, stroomt met macht de vijver in .Deze neemt alles qua afvalstoffen met zich mee.
Voordat we het wisten lagen plusminus 400 kleine visjes te drijven en 3 kohkarpers op hun rug.
Bij overmaat van ramp loopt de vijver leeg..er zit een lek.......ergens, maar waar ?
" Sorry" zegt de Thai lachend, verkeerde kraan open/dicht gezet.Tja die lek ! ......We zijn 2 weken verder. De tuinslang doet wonderen.

Het hulpje van de electricien is serieus en druk aan de gang.Schakelaren verwisselen is een makkie bij hem. Stukken muur of plafond gaan rustig mee.
Lampen die het deden, werken nietmeer, anderen geven een disco effect en sommigen zitten ineens op een tijdschakelaar, wat pas aangaat wanneer het aarde donker is.
" Sorry" zegt hij lachend, " blijkbaar draad op het verkeerde circuit gezet."

De metselaar er achteraan om gaten te dichten, en de schilder daar weer achteraan om de boel te witten.Natuurlijk nietmeer precies de juiste wit, dus overal van die opknapvlekken te zien.
We hebben de schilders wel bij kunnen brengen dat wij graag hebben dat ze iets neerleggen voordat ze schilderen, dus het verf wegwerk poetsvrouwtje heeft even iets minder te doen. Want neerleggen is 1 ding, maar afplakken is wat anders. Er blijft wat voor haar over gelukkig.

Maar daartegenover staan zoveel positive dingen hoor.

Ga naar de wasserij met een grasmaaier onder je arm, want dat is de volgende stop. De meneer van de wasserij neemt hem met de was over en zegt " kom hem woensdag maar weer halen."
Ga naar de ene winkel , haal je boodschappen en vervolgens naar een meubelzaak om een boekenkast te kopen. Men brengt de kast gelijk en neemt je boodschappen ook mee in de bestelauto.
De geiten van het naburig dorpje,die een gat hebben gevonden in het hek, houden het onkruid kort.[De voortuin is nog niet aangelegd, dan zal ik wel anders piepen denk ik.]

Al met al, komen we er wel, en met een boer die kiespijn heeft roep ik " mai pen rai!" [Het geeft niet.]Neem weer een extra tablet voor de bloeddruk en tracht Mar te beloven me nergens meer mee te bemoeien.
Ik zeg niks meer over de bouw, dus schuif alleen nu briefjes onder zijn neus, of hij daar en daaraan wil denken.