Wat een stilte ! Zelfs in de wijk vragen ze waar Suzanne is.
Na bijna 3 weken is zij gisteren weer naar huis gegaan.
Het is ontzettend boeiend en leuk geweest om de ontwikkeling van je kleinkind mee te maken.
Uiteraard waren er momenten dat er een machtspelletje werd gespeeld, maar die verloor ze. Doch na een paar van dat soort spelletjes, had ze het op een gegeven moment maar opgegeven.
Het is een op en top meisje. Geef haar wat glitter dingen, en ze tooit zich op als een kerstboom.
Daar ik weleens met een tissue geklemd tussen schouderbandje loop,heeft zij er op een bepaald moment zo'n beetje de hele doos aan tissues onder haar jurk zitten.
Omma....is voor de "brrrr" [flesje koud water] en "mm...um" [koekje] "pfuahhh"[vieze broek]
Oooooohpa is voor de "lalala" [liedjes op teletubbies/sesamestraat.] en "o...oooohh"[als er iets valt,waar zij niet bij kanwant hij raapt het wel op.]
Luisteren wij niet naar haar "nee", dan wordt het extra benadrukt met "no en mai."
Smakken betekent dat ze wat lipgloss op wil, als ze mij dat ziet doen.
Ons woordenschat is enorm uitgebreid.
We hebben genoten van haar!
Het was zeer zeker in het begin vreselijk wennen voor mij. De routine van kleintjes in huis naast je eigen zaken bent je ontwent.
Het is maar goed dat het eten buiten de deur zo goedkoop is, want Mar werd menigmaal erop uitgestuurd.Gelukkig lust onze Suzanne vrijwel alles.
De lego/kettingen/actionmannen/boerderijdieren en boekjes zijn weer opgeruimd.
Mar en ik zijn weer samen.
Het enige waarin wij nog merken dat we haar tot gisteren gehad hebben, is dat we nog steeds de sesamestraat en teletubbie liedjes neurieen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten