29 maart 2010

De vlaggen hangen !...en verder.....






In Nederland heet dit moment "panne[n]bier". In Thailand zeggen ze "wat hebben die farangs [buitenlanders] toch vreemde gewoontes."


Alhoewel ook wel een leuke gewoonte, daar wij met wat dozen cola, sprite, thaaise whiskey en bier aankwamen zetten. Dat moesten ze wel van ons meenemen naar hun tijdelijke nederzetting, want Mar wilde geen ongelukken op de bouw zelf. Helmen, goede schoenen kennen ze niet. Er wordt gelast,geklommen , omhoog gehesen, gebalanceerd en dit allemaal op teenslippers, zonder helm of speciale brillen ter bescherming van de ogen, of zonder touw om je te val te breken.

De eerste foto laat zien dat de vloeren boven net gestort zijn met beton op het hoofd gebouw.

Het hoogste punt trouwens is bereikt op de logeer afdeling . De Nederlandse,Thaaise vlag en de vlag van de koning er ook maar bij gezet.
Mar en ik vinden het ook leuk om de eerste steen te leggen. Dit wil ik graag samen met Suzanne doen.
Dus mocht een volgende foto van 2 standbeelden zijn, dan ben ik het met Suus,daar we iets teveel gegooid hebben met het cement.
Verder heeft de natuur denk ik ook zijn jaar cyclus rond.

Het laatste wat wij nu mee hebben gemaakt is de Gaigao! [Ik hoop dat ik dit goed heb]. Het is een hele grote [fazantachtige] bruine vogel, met lange staart.Ze vliegen en zitten graag in de bomen en blijken vooral graag vliegen te eten. De hele dag door hoor je ze roepen..."gaaaoooo...gaaaooooo". Als je gaat luisteren, dan wordt je er op een gegeven moment tureluurs van!
3 maanden waren zij er en nu ineens sinds een paar dagen weer verdwenen.

Doch dat het te stil zou kunnen worden....hoef ik me geen zorgen om te maken. De kikkers en padden zijn weer in aantocht. Die denken, "over een maand krijgen we weer het regenseizoen, we gaan maar eens wat oefenen met onze stembanden!"

De natuur snakt weer naar water. Al 5 maanden op een tweetal miezerige buitjes na, hebben we geen regen meer gehad. Zelfs de koeien die hier iedere middag achter rondwandelen hebben relatief lange nekken gekregen , en vindingrijk geworden.Ze helpen elkaar een tak omlaag te houden zodat ze nog bij die paar sappige blaadjes bovenin de takken kunnen komen. Het is stoffig, droog en dor.
Verder rest mij nog te zeggen, dat volgende week Haiko en Bianca weer komen. We verheugen ons erop, en ik heb begrepen dat zij er ook heel veel naar uit kijken.


11 maart 2010

eindelijk de lucht in!





Zoals je kunt vergelijken met 2 verhalen geleden, zijn we nu de lucht in aan het gaan wat het huis betreft. Gisteren kwamen de nodige vrachtwagens cement? beton? om de vloeren te storten op de tweede verdieping van het gasten verblijf.Volgende week is het hoofd gebouw aan de beurt.Beneden zijn alle vloeren inmiddels gestort.
Het is wel heel fijn dat we genoeg ruimte hebben voor een EXTRA logeetje......

Mar en ik worden weer trotse "grootouders!"

De eer is deze keer aan Bianca en Haiko.

Het is nu al een pracht van een kindje.[De echo's al gezien.] Wat is dat toch wonderlijk om zo klein en pril het is, armpjes, beentjes etc. al aanwezig te zien.....en druk bezig in die buik !!!!
"Zal ik zus gaan liggen of zo?"

Dit wilde ik jullie niet onthouden.

02 maart 2010

Een jaar rond

Inmiddels wonen wij alweer een jaar hier in Thailand en het bevalt ons nog altijd uitstekend.Het huis schiet op.Ik heb geen rijke fantasie meer nodig om te zien wat er staat.Inmiddels zijn wij druk doende met het uitzoeken van keukens/badkamers/toiletten/tegels en houten deuren.Het houdt ons van de straat!

Waarom ik ook een tijd niet geschreven heb, is dat ik eventjes uit de running ben geweest en wij de nodige vrienden/vriendinnen al op bezoek hebben gehad.
Dat is echt ook feest om hen te laten zien waar wij [gaan] wonen.

Vandaag hadden we de rode loper bij de [bangkok]bank...........
Er staat nogal wat op en wij wilden het op onze andere bank zetten.De Bangkok bank is de enige bank waar je kunt internet bankieren, en daar onze AMEX al geskimt is [via internet] hadden we zoiets van dat geld moet niet op die ene rekening staan.
Er stonden gelijk 6 mensen om ons heen ...of we alstublieft het geld niet wilden weghalen en het evt. op andere rekeningen wilden plaatsen bij hun bank, waar niet internet bankieren mogelijk was.! Enfin zo gezegd zo gedaan.....we zijn met cadeaux beladen naar huis gegaan. 1 van de heren die regelmatig rondloopt in de bank hadden wij altijd gezien als de portier.Hij had altijd een keurig wit overhemd aan en deed zijn werk bloed serieus.Mensen naar het goede loket sturen.Iemand ter woord staan.....enfin blijkt hij de directeur te zijn!!! 'Tja het gaat hier wel iets anders allemaal.
[Nu weten wij ook wel dat we de banken maar zover terwille zijn hoor.]